Boutin kreeg bekendheid door haar principiële oppositie tegen de PACS-wet die geregistreerde partnerschappen voor mensen van hetzelfde geslacht zou mogelijk maken. De PACS-wet werd door de toenmalige linkse meerderheid toch aangenomen, ondanks de tegenstand van de RPR en de UDF waar Boutin destijds deel van uitmaakte.

Boutin was echter wel succesvol in de strijd tegen adoptie door homoseksuele stellen, aangezien ook sommige socialisten de gelijkstelling van het geregistreerde partnerschap aan een huwelijk te ver vonden gaan.

In december van 2001 werd ze uit de UDF gezet, omdat ze zich kandidaat had gesteld voor het presidentschap, terwijl Francois Bayrou, leider van de UDF, ook kandidaat was. Op 16 juni 2002 werd Boutin herkozen als parlementslid en sloot ze zich aan bij de UMP-groep in het parlement. In de campagne rond het referendum over de Europese Grondwet zette zich in voor de nee-campagne. In 2006 besloot ze zich niet kandidaat te stellen voor het presidentschap in 2007, maar Nicolas Sarkozy te steunen.

Sinds 1994 is Christine Boutin voorzitter van de Alliantie Voor het Recht op Leven en sinds 1995 is ze lid van de Pauselijke Raad voor het Gezin, ingesteld door wijlen paus Johannes Paulus II, en adviseert ze als zodanig kardinaal Alfonso Lopez-Trujillo, de Vaticaanse minister van Gezin.

Lees ook de felicitatiebrief.