Rond de hitte van de discussie over het wel of niet nivelleren via de zorgpremies, wordt de situatie bij onze Zuid-Europese bondgenoten met de dag schrijnender. Inmiddels zit een kwart van de burgers van Griekenland en Spanje zonder werk, de jeugdwerkloosheid ligt in een aantal landen zelfs al rond de vijftig procent. Waar men zich hier druk maakt over een koopkrachtverlies van vier procent voor personen die enkel hun toch al vette bankrekeningen spekken, hebben velen in Griekenland en Italië in een paar jaar tijd een derde van hun inkomen verloren. Ondertussen blijven de politici die verantwoordelijk zijn voor de crisis ongestraft voor hun jarenlange corruptie, en krijgen ze als beloning extra tijd om veranderingen door te voeren. De brave burgers betalen de prijs. Waar de Europese Unie is opgericht om in dit soort tijden de stabiliteit en vrede te bewaren, wordt er nu met minachting en arrogantie gereageerd op de wanhoop van deze machteloze mede-Europeanen. Afgelopen woensdag was er vanuit de noordelijke landen geen greintje solidariteit met de massale betogingen in het zuiden. Zelfs een partij als de ChristenUnie, die zich profileert als voorvechter van gerechtigheid, heeft geen enkele aandacht voor deze situatie.

Wanneer het over de EU en de crisis gaat, is er vooral aandacht voor de aanhoudende begrotingstekorten, en wat solidariteit zou kunnen kosten. Het werkelijke probleem is dat verschillende nationale overheden slecht functioneren, en dat banken de verantwoordelijkheid, die hoort bij hun belangrijke rol in de Europese economie, niet aankunnen. Juist hierin zou de EU een grote rol moeten en kunnen spelen. Daarvoor zijn wel enkele hervormingen nodig om het bestuur van de EU slagvaardiger en effectiever te maken. Maar in plaats daarvan maakt de ChristenUnie zich liever druk over het minieme koopkrachtverlies van gezinnen met een bovenmodaal inkomen. Terwijl er in Madrid wekelijks 80 gezinnen uit hun huis worden gezet als gevolg van jarenlang wanbeleid, vindt de ChristenUnie het interessanter om de publiciteit te halen door zogenaamd solidair te zijn met kinderen in Afrika. Waarschijnlijk zullen zij amper iets merken van de bezuiniging van een miljard euro, in de totale omzet van de internationale ontwikkelingssamenwerking slechts een marginaal bedrag. Dat hierdoor mensen dood zouden gaan is natuurlijk grote onzin, zelfs de beste organisaties kunnen onmogelijk de allerarmsten bereiken.

Laat het duidelijk zijn, het is schandalig dat er opnieuw wordt bezuinigd op ontwikkelingssamenwerking. Maar het effect hiervan moet wel in haar context gezien worden. Het is goed dat hiertegen actie wordt gevoerd, maar een evenwichtige toepassing van gerechtigheid verplicht tot minstens zoveel aandacht voor de armoede dichterbij huis. Hoe kan men immers werken aan wereldproblemen, wanneer men zijn eigen zaken niet op orde heeft? Het is hoog tijd dat de EU de verdiende aandacht krijgt binnen de ChristenUnie, en dat er een heldere toekomstvisie komt. Natuurlijk moet er het nodige hervormd worden, maar alleen met een solide EU is er toekomst voor Nederland. Pas wanneer politici een weg uit de crisis vinden vanuit solidariteit zullen de EU en Nederland weer geloofwaardige spelers worden bij het oplossen van wereldproblemen.
    
Dus stop met het meten met twee maten! Heb oog voor Europa en toon solidariteit met onze medeburgers in Griekenland, Spanje, Italië en Portugal. Gerechtigheid is een mooi uitgangspunt voor christelijke politiek, maar alleen wanneer dit op alle mensen gelijkwaardig wordt toegepast!

Bjorn Lous, werkgroep Europa. Wil jij ook meedenken over Europa? Mail dan naar europa@perspectief.nu.